به نام خداوندی که بخشنده و مهربان است

سلام من محمد هیله هستم نویسنده این وبلاگ هدف من از نوشتن وبلاگ نزدیک تر شدن به خداوند است.

چند سالی بود که جای خالی کسی را در زندگی خود حس می کردم و همیشه آشفته بودم که بر اثر اتفاقی یاد کسی افتادم که شایدتا آن روز هیچوقت به او فکر نکرده بودم و شاید فقط اسمی در زندگی من بود .

پریشانی من به این دلیل بود که از خالق خودم دور شده بودم ویا می توان گفت که او را نمی شناختم.

وقتی خداوند دوباره وارد زندگی من شد بهتر از قبل با او آشنا شدم در زندگی به آرامشی خاص دست پیدا کردم .

حس کردم وقتی من این پریشانی را داشته ام افرادی هم مثل من وجود دارند که نیاز به وجود خداوند دارند و برای همین تصمیم به نوشتن گرفتم.

دوستان بیایید با خودمان آشتی کنیم و در راه خداوند قدم برداریم که خداوند بخشنده و مهربان تر از آن است که با یک گناه ویا ترک کردن نماز ما را از درگاه خود بیرون براند.

این وسوسه های شیطان است که می گوید خداوند کسانی که گناه کنند را نمی بخشد و خداوند سخت گیر است .

ولی خداوند دوستی مهربان است برای ما نیاز های ما را درک می کند و اگر ما را از چیزی منع کرده است بخاطر آسایش ما و دیگران است. 

عذاب و سخت گیری خداوند را شیطان نمایش می دهد تا از او دور شویم اما بدانید که خداوند ما سخت نمی گیرد و پاداش دهنده است.

آسمان تیره و خال های سیاه روی جاده وعده می دهند که عاشقی مورد لطف آسمان قرار خواهد گرفت.
الماس های کوچک بر سرش افشانده می شود اما همچنان آرام و خسته قدم می زند در خیابان هایی که عابران از لطف آسمان فرار می کنند ،در خیابان هایی که ماشین ها الماس های کوچک را گل آلود می کنند و بر عابران پیاده می پاشند.
کوله ای سنگین بر دوش دارد اما وقتی اشک های آسمان را می بیند آرام آرام قدم می زند تا با او شریک شود در لحظه های بی کسی عاشقانی که زیر باران هستند.
قطره ها از گونه هایش جاری می شود گویی که گریه می کند، تفاوتی نمی کند اشک از چشمان جاری شود یا به واسطه آسمان از گونه ها.
ماشین ها و مغازه ها همچون برگ هایی که باد آن ها را جا به جا می کند از نگاه زلالش عبور می کنند. به خانه که می رسد فقط خاطرات بارانی را به یاد دارد که او را غسل داده است.
عابران و ماشین ها از یاد رفته اند و عشقی پاک و زلال به یاد مانده که با شبنم آسمان طراوتی دوباره پیدا کرده است.

صدای باد آرامش خوابم را شکست،همه جا تاریک است از ترس چشمانم را می بندم،ولی صدای باد را چه کنم؟؟؟

کسی پشت پنجره فریاد می کشد و مرا می خواندلحظه ای چشمانم را باز می کنم او کیست که حزن انگیز مرا نگاه می کند؟؟

عرق سرد بر پیشانیم می نشیند چشمانم را می بندم اما باز هم چشمانش را می بینم.

آنقدرسنگین شدم که نمی توانم بلند شوم زبانم مثل یک تکه آهن شده حرکت نمی کند تا فریاد بکشم.

آرزو می کنم تا از خواب بیدار شوم اما این بار خواب نیست.گویی کسی در وجودم است که محکم بر سینه من می کوبد.

چشمانم به پنجره دوخته شده و نمی توانم سرم را برگردانم.

از پشته پنجره بیرون می آید همه جا روشن می شود قلبم آرام می گیرد،او کیست؟؟؟

زیباست صدای دل نشینی دارد بر من لبخند می زند با زبان دل از او می پرسم تو کیستی؟

پاسخ می دهد من فرسته مرگ هستم و از جانب خداوند آمده ام.

می پرسم پس چرا زشت نیستی لبخند می زند و می گوید که گفته که فرشته مرگ زشت است؟؟؟

از من می پرسد آیا دوست داری با من هم سفر شوی تا بسوی خدای خویش حرکت کنیم؟

با صدای بلند فریاد می زنم کیست که این دنیا را دوست داشته باشد؟؟آری با تو هم سفر می شوم.

دستانش را می گیرم و فریاد می زنم بدرود دنیا و بدرود خانواده زمینی من

 همه ما می دانیم خداوند بر تمام اسرار آگاهی دارد ٬آیا ما انسان ها این گونه هستیم؟؟؟  نه

پس چرا شما بزرگان که فهمیده تر از ما جوان ها هستید در مقام قضاوت حاضر می شوید و حکم صادر می کنید و گونه ای صحبت می کنید که از تمامی راز های خداوند اطلاع دارین؟؟

ممکن است جوانی با ظاهری خاص که مورد قبول شما نیست در نزد خداوند محبوب تر از دیگران باشد

بنا بر این در جایگاه یک آگاه و پیش کسوت به گونه ای سخن نگوید که ما جوانان را از خداوند دور کنید واجازه دهید که خود ما راه  ارتباط با خداوند را انتخاب کنیم زیرا خداوند که خالق و مالک ما است حق انتخاب را به خود فرد داده است.

خداوندا تو خالق و مالک ما هستی با این وجود به ما قدرت تصمیم گیری دادی و ما را آزاد آفریدی پس چطورمن که ذره ای از قدرت توهستم به خودم اجازه می دهم که به اجبار این آزادی و حق انتخاب را از دیگران بگیرم و نظر خود را بر آنان تحمیل کنم؟؟

دیگران را به بردگی می گیریم و خود را مالک آنها می دانیم در صورتی که مالک اصلی ما هیچوقت بر ما اجباری روا نداشته است.

خداوندا تو را سپاس که بخشنده ترین بخشنده ها هستی.